بررسی تأثیر آموزش امداد و انتقال هوایی به روش سخنرانی بر سطوح یادگیری پرستاران

مقدمه: پرستاران به عنوان یکی از اعضای تیم پروازی باید با شرایط و نحوه ی صحیح انتقال بیماران آشنا باشند تا انتقالی ایمن صورت گیرد. آشنایی و آموزش پرستاران برای افزایش آگاهی، عملکرد و نگرش آنان سبب شد تا پژوهشی با هدف بررسی تأثیر آموزش امداد و انتقال هوایی به روش سخنرانی بر میزان دانش، فهم و کاربرد پرستاران انجام شود. روش ها: در این مطالعه ی نیمه تجربی، سی نفر از پرستاران شاغل در یکی از بیمارستان های منتخب تهران به روش نمونه گیری آسان در سال 1390 انتخاب شدند و آموزش در زمینه ی امداد و انتقال هوایی به روش سخنرانی انجام شد. پرسش نامه ی محقق ساخته دارای سی سؤال، میزان تأثیر آموزش را در سه سطح دانش، فهم و کاربرد در حیطه شناختی قبل، بلافاصله و یک ماه بعد از آموزش بررسی نمود. روایی پرسش نامه با نظرات اعضای هیأت علمی و پایایی پرسش نامه با آزمون کودریچارسون 21 (72/0) تأیید شد. داده ها با نرم افزار spss17 و آزمون کای اسکوار و آنوای اندازه های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین (و انحراف معیار) نمرات در سطح دانش قبل و بعد از آموزش و چهار هفته بعد، به ترتیب (64/1±)17/4 ، (4/1±)67/7، (9/1±)27/7، در سطح فهم به ترتیب (2/1±)53/4، (9/1±)9/6، (5/1±)7/5 و در سطح کاربرد به ترتیب (4/1±)3/3، (6/1±)53/6، (6/1±)33/6، به دست آمد. نمرات مجموع سطوح به ترتیب قبل، (8/2±)03/12، بلافاصله بعد از آموزش (3/3±)1/21 و چهار هفته بعد، (01/4±)3/19 از مجموع سی نمره بود. اختلاف معنی داری در روند یادگیری در تمام سطوح مشاهده شد (001/0 p<). نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده ی تأثیر آموزش بر سطوح یادگیری بود. بنابراین آموزش پرستاری امداد و انتقال هوایی به شیوه ی سخنرانی می تواند مفید باشد، اما پیش نهاد می شود روش های نوین آموزشی نیز به منظور آموزش مؤثرتر بررسی شود.